H εμπειρία του Ανδριανού Σταυράκη στο πρόγραμμα ‘’Robotics and Rocket Construction- Ρομποτική και κατασκευή πυραύλων – Εκπαίδευση Ενηλίκων”

Στις 14 Νοεμβρίου του 2011 το Γραφείο Προγραμματισμού και Ανάπτυξης του Δήμου Σαμοθράκης ανακοίνωσε στην ιστοσελίδα του Δήμου και στο Ράδιο Σαμοθράκη την δυνατότητα συμμετοχής ενός ατόμου από τη Σαμοθράκη στο σεμινάριο Grundtvig Seminar:‘’Robotics and Rocket Construction- Ρομποτική και κατασκευή πυραύλων – Εκπαίδευση Ενηλίκων”, που θα διεξαγόταν από 14-22 Απριλίου 2012, στο Heilbronn της Γερμανίας.

Στην ανακοίνωση αυτή ανταποκρίθηκε με αίτηση του ένα άτομο ο Α. Σταυράκης ο οποός και παρακαλούθησε το συγκεκριμένο σεμινάριο και παρακάτω παραθέτουμε την εμπειρία του από αυτή τη συμμετοχή.

Η εμπειρία του Αδριανού στο πρόγραμμα

14-21 Απριλίου διοργανώθηκε στη Γερμανία ένα συνέδριο με τίτλο «Ρομποτική και Πύραυλοι. Φυσικές επιστήμες για όλους». Είχα την ευκαιρία να ενημερωθώ για το συγκριμένο πρόγραμμα από την ιστοσελίδα του Δήμου Σαμοθράκης και συγκεκριμένα από την επιλογή ευκαιρίες απασχόλησης και εκπαίδευσης και αφού έστειλα την αίτηση μου ενημερώθηκα στη συνέχεια ότι επιλέχτηκα να συμμετέχω.

Ήμουν πολύ τυχερός που επιλέχθηκα να συμμετέχω. Το όνομα μου είναι Αδριανός, και για όσους δε με ξέρουν, είμαι κι εγώ άλλος ένας γέννημα-θρέμμα Σαμοθρακίτης, γεννημένος το 1992, που προσπαθώ να βρίσκω όσες περισσότερες ευκαιρίες μπορώ, στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε. Επειδή πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι και ειδικά οι νέοι θα πρέπει διαρκώς να δοκιμάζουμε νέες εμπειρίες, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας τη δική μου.

Το συνέδριο διοργανώθηκε στα πλαίσια του προγράμματος Grundtvig, ενός προγράμματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διοργανώνει δράσεις προώθησης της δια βίου μάθησης. Η διάρκεια του συνεδρίου ήταν επτά ημέρες, και αν και το θέμα του φαντάζει λίγο περίεργο, δεν απαιτούνταν καθόλου πρότερη γνώση σχετική με τα αντικείμενα. Άλλωστε, ο στόχος του είναι να παρέχει γενική γνώση σε ενήλικες. Ένα άλλο μέγιστο προτέρημα είναι το γεγονός ότι τα πάντα ήταν χρηματοδοτημένα από το πρόγραμμα. Με πολύ απλά λόγια, από τα αεροπορικά εισητήρια έως το φαγητό και από το ξενοδοχείο ως το ποτό, δεν χρειαζόταν ούτε ευρώ.

Στη διάρκεια της μίας αυτής εβδομάδας, γνώρισα άτομα από όλη την Ευρώπη, και από όλες τις ηλικίες. Άτομα από 20 έως 67 ετών, από τη Λετονία, την Πολωνία, το Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Βουλγαρία, τη Δημοκρατία της Τσεχίας, το Λουξεμβούργο και τη Γερμανία. Άτομα ζυμωμένα σε διαφορετικές κουλτούρες, με διαφορετική ιστορία και διαφορετική νοοτροπία είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε όχι μόνο ο ένας τον άλλον, αλλά και ο καθένας τον τόπο του άλλου, τα ήθη, τα έθιμα και την καθημερινότητα στην κάθε χώρα.

Τις πρώτες πέντε ημέρες δουλεύαμε στο DLR, σε απλά ελληνικά, το γερμανικό κέντρο διαστημικής και πυραυλικής, το οποίο είναι ένα εκτενές σύμπλεγμα κτηρίων, υπεύθυνο για την διεξαγωγή δοκιμών στις μηχανές πύραυλου της ΕΔΥ (Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας) Ariane 5, που μεταφέρει τους ευρωπαϊκούς δορυφόρους στο διάστημα.

 

Αφού ξεναγηθήκαμε στην έκταση, και επισκευθήκαμε το μουσείο, οπού μάθαμε για την ιστορία των πυραύλων από την εποχή του 19ου αιώνα, κατασκευάσαμε και τους δικούς μας πυραύλους από απλά υλικά. Υγρής μορφής, οι οποίοι ανέβαιναν κάποια μέτρα με τη βοήθεια της απελευθέρωσης πίεσης από ένα τμήμα με νερό, και στερεάς μορφής, με χαρτόνι και πλαστικό, οι οποίοι έφθαναν ως και αρκετές εκατοντάδες μέτρα ύψος.  Έτσι, μπορέσαμε και οι ίδιοι να καταλάβουμε στην πράξη πώς λειτουργεί ένας πύραυλος.

Στη συνέχεια, μαθαίνοντας ρομποτική, καλωσορίσαμε στην συντροφιά μας δύο μεταπτυχιακούς φοιτητές αυτοματισμού από το πανεπιστήμιο της Βρέμης, και αρχίσαμε να κατασκευάζουμε και να προγραμματίζουμε τα δικά μας ρομπότ με αισθητήρες κίνησης, ήχου, φωτός και χρώματος, με τη χρήση των LEGO. Ίσως και να ήταν το πιο διασκεδαστικό κομμάτι του συνεδρίου, μιας και όλοι γνωρίζαμε τα LEGO ως παιχνίδι μικρών ηλικιών, και ξαφνιαστήκαμε όταν τα είδαμε ως πλήρως λειτουργικά ρομπότ.

 

Για να μπορέσουμε όμως να καταλάβουμε καλύτερα την  κλίμακα στην οποία χρησιμοποιούνται τα ρομπότ, πραγματοποιήσαμε επίσκεψη στο εργοστάσιο της Audi, όπου και παρακολουθήσαμε ολόκληρη τη διαδικασία μετατροπής κομματιών αλουμινίου σε αυτοκίνητο, αποκλειστικά από μηχανικούς ρομποτικούς βραχίονες (δυστυχώς δεν επιτρεπόταν η λήψη φωτογραφιών, κάτι που στεναχώρησε πολλούς από εμάς). Στη συνέχεια ξεναγηθήκαμε στις εγκαταστάσεις, και είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε όλη την ιστορία της εταιρίας.

Το ίδιο βράδυ, μας παρέθεσε δείπνο ο δήμαρχος της περιοχής, και είχαμε τη δυνατότητα να απολαύσουμε τοπικές γαστρονομικές σπεσιαλιτέ, και να μάθουμε χρήσιμες πληροφορίες για τον τόπο.

Το πρωί της προτελευταίας ημέρας, είχαμε ελεύθερο χρόνο ώστε να περιπλανηθούμε στις γραφικές συνοικίες, να κάνουμε αγορές, ή –τι άλλο- να δοκιμάσουμε κάποια από τις ονομαστές ποικιλίες μπύρας. Τέλος, αφού κάναμε μία αποτίμηση του σεμιναρίου, και ανταλλάξαμε τόσο στοιχεία επικοινωνίας, όσο και υποσχέσεις για να ξαναβρεθούμε, με μισή καρδιά πήραμε όλοι το δρόμο του γυρισμού.

Η προσωπική μου αποτίμηση από όλη αυτή την εβδομάδα είναι πως πλέον η Ευρώπη μας παρέχει πολλές δυνατότητες κινητικότητας, είτε είναι για σπουδές, είτε για ταξίδι, είτε για συνέδρια γενικών θεμάτων, και θεωρώ πως είναι κρίμα να αφήνουμε τέτοιες ευκαιρίες να χάνονται, κατά συνέπεια θα παρότρυνα τον οποιονδήποτε να αδράξει μια τέτοια ευκαιρία με το που θα ξαναπαρουσιαστεί.

Αδριανός Σταυράκης